Licht of duisternis (n.a.v. Amos 5)

Zalige hoop?

De wederkomst van de Here Jezus Christus is de zalige hoop en toekomstverwachting van de Gemeente van Christus. Zij weet niet alleen van Christus’ 1^ste komst naar deze wereld, maar ook van Zijn wederkomst (namelijk: de wederkomst voor de Zijnen, om hen te “bewaren voor het uur van de verzoeking”, een verwijzing naar de grote verdrukking, zoals vermeld in Openbaring 10:3 – noot AK).
“Ik kom terug en zal u tot Mij nemen” heeft Jezus Zelf tot Zijn discipelen gezegd (zie Joh. 14:3). Vele christenen verheugen zich vandaag de dag dan ook op dit gebeuren, dat zij nu spoedig verwachten. Hoe ontnuchterend kan het dan zijn om in Gods Woord te lezen: “Wee hun die verlangend uitzien naar de dag van de HEERE! Wat zal voor u die dag van de HEERE zijn? DUISTERNIS zal hij zijn EN GEEN LICHT!” (Amos 5:18, HSV). God zegt hiermee, dat een groot aantal christenen eigenlijk geen enkele reden heeft om naar de spoedige wederkomst van Jezus te verlangen en uit te zien. Het zal voor hen geen blijdschap zijn, maar een dag van smart! De profeet Amos, die deze woorden moest neerschrijven, was een merkwaardig man. Dat wil zeggen, hij was zo geheel anders dan de andere predikers, toen en nu. Amos was er niet zo één die graag voorganger of prediker wilde zijn, maar… hij kon niet anders; God had zijn leven gevorderd, opgeëist: “…Ik ben geen profeet en ik ben geen profetenzoon, maar ik ben veehouder en moerbeikweker. De HEERE haalde mij echter achter de kudde vandaan en de HEERE zei tegen mij: Ga heen, profeteer tegen (SV: tot) Mijn volk Israël!” (Amos 7:14-15, HSV). Weinig waarachtig geroepenen zijn er ook vandaag de dag. Dienstknechten Gods die, net als Paulus, moeten zeggen: “de nood is mij opgelegd” (zie 1 Kor. 9:16). De meeste van de hedendaagse predikers hebben zichzelf “besneden”, of zijn door de mensen “besneden”, maar ze zijn niet door God “besneden” (volgens Kol. 2:11 en Rom. 2:29) en aangesteld. Eén van de grootste zonden van onze tijd is dat men “speelt” met de heilige dingen van God. Daarom zal deze dag van Christus’ wederkomst voor velen die zich christen noemen een dag van verschrikking zijn (omdat zij niet tot degenen zullen blijken te behoren die Hij zal “bewaren” uit de grote verdrukking, zoals vermeld in Openbaring 10:3 – noot AK). Laten wij de ernst van deze zaak NU onder ogen zien en daarmee niet wachten totdat het onheil ons overkomt en het te laat is!

Genade en oordeel

Het 5^de hoofdstuk van het boek Amos toont ons hoe genadig onze God is. Het is een hoofdstuk waarin donkerheid en duisternis overheersen, en toch is er licht! Er is sprake van een klaaglied, dat de Here opheft over “de maagd van het ‘huis van Israël’[1]” (zie Amos 5:1-2), het ontrouwe volk van God. Er wordt gesproken over een “rouwklacht”, die overal gehoord zal worden (zie Amos 5:16-17), op die dag als de Here verschijnt. En toch is er ook licht! Tot driemaal toe komen wij in dit hoofdstuk het bevel tegen, dat meer een belofte is: “Zoek en… leef” (zie Amos 5:4, 6 en 14). Maar daar is dan ook wel een voorwaarde aan verbonden: “Zoek de Here!” (zie Amos 5:4 en 6). Toen er nog niets aan de hand leek in het 10-stammenrijk van het “huis van Israël” – er was zelfs welvaart, net als nu – moest Amos deze boodschap van God brengen; hij moest HET OORDEEL aankondigen.
Ze zullen hem wel uitgelachen hebben, zoals ze dat destijds ook met Noach gedaan hebben, en zoals ze ook nu doen met de van God gezonden boodschappers. Maar Amos moest ze aan die zondvloed uit Noachs tijd herinneren (zie Genesis 7) en eraan toevoegen, dat God niet zou aarzelen zoiets opnieuw te doen: “Die het water van de zee roept en over het aardoppervlak uitgiet: HEERE is Zijn Naam!” (Amos 5:8b). Ook vandaag de dag is het weer als “in de dagen van Noach” (zie Luk. 17:26-27). En ook vandaag de dag leeft men in grote gerustheid en zekerheid (lees: zelfverzekerdheid), vele kinderen van God incluis, net zoals in de dagen van Amos. Het geroep “vrede en geen gevaar” vlak voor deze “dag des Heren”[2], is niet van de lucht, maar het doet ons voor het ergste vrezen, omdat wij het Woord geloven!

• “Want u weet zelf heel goed dat de dag van de Heere komt als een dief in de nacht. Want wanneer zij zullen zeggen: Er is vrede en veiligheid (SV: het is vrede, en zonder gevaar), dan zal een onverwacht verderf hun overkomen, zoals de barensweeën een zwangere vrouw, en zij zullen het beslist niet ontvluchten.” (1 Thess. 5:2-3, HSV)

En dat Woord zegt: “Het zal (op deze “dag des Heren”) niet licht, maar duister zijn”! (zie Amos 5:20).

KLIK HIER als u deze studie verder wilt lezen.

H. Siliakus
Enigszins bewerkt door A. Klein

---

[1] Er is een verschil tussen Israël en het Jodendom. Wij willen dit in het kort proberen uit te leggen. In eerste instantie bestaat het volk van Israël uit de 12 stammen, vernoemd naar de 12 zonen van Jakob (die van God de naam Israël kreeg). Maar later komt er een splitsing. Er wordt in de Bijbel dan onderscheid gemaakt tussen het “huis van Israël” en het “huis van Juda” (de zgn. Joden). Het “huis van Israël” (ook wel Efraïm-Israël genoemd) is het 10-stammenrijk dat in de loop van de geschiedenis, door de Assyrische ballingschap, weggevoerd werd uit het beloofde land Kanaän/Palestina. Zij zijn daarna de zgn. heidenwereld ingetrokken, waar zij, tot op heden, in het “verborgen” wonen. Het zijn vooral de zgn. “christelijke” landen in Noordwest-Europa en de landen, waar velen uit Noordwest-Europa later naar toe zijn geëmigreerd, zoals Amerika, Canada, Zuid-Afrika en Australië. Het “huis van Juda” is het 2-stammenrijk, namelijk het volk van Juda, Benjamin en Levi, dat in de dagen van Jezus rondwandeling op aarde in het beloofde land Kanaän/Palestina leefde. (Het huis van) Juda, de zgn. Joden, is dan ook het deel van Israël waarover de verharding is gekomen (Rom. 11:25).
Vele christenen zijn dus – vaak zonder het zelf te weten – nazaten van dit “huis van Israël” (waardoor zij er ook letterlijk, via hun DNA, toe behoren).
Zie eventueel ons artikel “ANDER nieuws over Israël – De zoektocht naar de Israëlische identiteit van ALLE 12 stammen” van A. Klein en/of onze studie “Gij, volk van Israël, ontwaak!” van E. van den Worm. (noot – AK)

[2] Zie eventueel onze studie “De Dag des Heren” van E. van den Worm. (noot – AK)

.