Boekbespreking 58: Het ‘Onze Vader’

Een artikel van ds. J.H. Sillevis Smitt (1897-1975)[1]

Inleiding:

Onze Vader,
Die in de hemelen zijt!
Uw Naam worde geheiligd.
Uw Koninkrijk kome.
Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.
En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze;
Want Uw is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, in der eeuwigheid. Amen.

De kleine tamieion

De Here Jezus heeft aan Zijn discipelen vaak de raad gegeven: Ga in uw tamieion – dat is in de kleine kamer die van binnen gesloten kan worden, de enige plaats in het Oosterse huis waar u God kunt zoeken zonder door iets of iemand gestoord te worden – ga in uw binnenkamer. U behoeft er niet op te rekenen, dat u ooit licht en kracht in God zult vinden, als u dit bevel van Jezus negeert. God wordt een kracht in ons leven, als we Hem plaats en tijd geven. Maar wie Jezus’ raad – en deze raad is een bevel, een levenswet – opvolgt, die zal verrassende ervaringen opdoen. Hij zal tot de ontdekking komen, dat die uren, doorgebracht in de kleine tamieion de mooiste èn de moeilijkste uren van zijn leven worden. Nooit is een mens zo rijk en zo gelukkig dan wanneer hij bidt. Maar ook voelt een mens zich nooit zo rampzalig en zo verwerpelijk, dan juist wanneer hij tot God komt. Als we bidden komen we vaak zeer dicht bij de hemel. We wisten niet, dat er zo diepe vrede en zo rijk geluk in de ziel kon komen. Als we bij God zijn, worden soms op eenmaal alle angst en schaamte, alle schuldgevoel en zorg van ons weggenomen. We wisten tevoren niet, dat God zo vriendelijk, zo goed, zo wijs was. In de kleine tamieion gingen de geheimen daarvan voor ons open.
Nog eens: Wie bidt, is vaak dicht bij de hemel. Maar ook dat andere is waar: De ogenblikken van gebed zijn vaak de moeilijkste. Wat kunnen we het benauwd hebben, als we met God alleen in die binnenkamer zijn. Wat kan het dan donker worden. We kunnen dan niet meer weg. Nergens meer heen. We kunnen ons zelf niet meer ontvluchten. We kunnen onze mislukkingen, onze zonden niet meer ontvluchten. We kunnen God niet ontvluchten. We voelen dan iets van de waarheid van het woord, dat het vreselijk is te vallen in de handen van de levende God. Dan zien we pas wat zonde is. Met verschrikking valt het, in Gods tegenwoordigheid, ons op het geweten; hoe is het mogelijk, dat ik zo dwaas, zo ontrouw, zo brutaal, zo leugenachtig kon zijn. Wat wordt het ons bang te moede als we alleen zijn met ons zelf en we God maar niet kunnen vinden. Als alleen maar Zijn veroordeling zich uitspreekt in ons geweten. Dan grenst de tamieion aan de hel.
De kleine tamieion is Gods werkplaats. Daar bewerkt Hij ons. Hij breekt dan aan ons en schaaft aan ons en slijpt ons. Hij kneedt ons naar Zijn wil en vormt ons naar Zijn plan. Laat ik het met Bijbelse woorden mogen zeggen: Onze ‘oude mens’ wordt daar afgebroken en gedood en onze ‘nieuwe mens’ komt daar tot leven en bloei. En – God gebruikt de brokstukken van onze oude mens om de nieuwe mens op te bouwen.

Gaat bidden vanzelf?

Bidden is een door en door natuurlijk en daarom zeer eenvoudig iets. Dat komt zo maar vanzelf, uit de ziel, op. En bidden is het allermoeilijkste waartoe een mens kan komen.
Het is het meest eenvoudige. Elk kind kan bidden, eenvoudig, natuurlijk, eerbiedig, hartelijk – vertrouwend bidden. In hetzelfde ogenblik dat een kind van God geboren wordt, wordt een bidder geboren. Bidden is voor een kind van God even natuurlijk en noodzakelijk als ademen voor het lichaam.
Maar bidden is ook uitermate moeilijk. Een mens moet het zijn hele leven blijven leren en blijft er dan nog een stumper in. Bidden moge dan naar de nieuwe natuur zijn van het kind van God, het is geheel tegen zijn oude natuur in. Alleen reeds de houding van het gebed drukt uit dat er met een mens heel wat moet zijn gebeurd eer hij tot bidden kwam. Wie knielt er nu graag? Wie vouwt zijn handen nu vrijwillig als een smekeling? Wie wil er zijn ogen sluiten voor al wat de wereld aan schoons en verlokkends bieden kan? Bidden is moeilijk. Het vraagt de overgave van de hele mens. Het vraagt inderdaad: Gevouwen handen, gebogen knieën, gesloten ogen.
… “Heer, leer mij bidden. … Als antwoord op die vraag gaf Jezus toen het gebed, dat onder christenen bekend staat als: “Het Onze Vader”.

KLIK HIER als u deze studie wilt lezen of downloaden (= GRATIS).

A. Klein

********

[1] KLIK HIER als u iets meer wilt weten over wijlen Ds. J.H. Sillevis Smitt. (noot AK)

.