Inleiding
De Brief aan de Gemeente te Efeze werd ± 62 na Christus door de apostel Paulus als gevangene te Rome geschreven (Ef.3:1 + 4:1 + 6:20) en werd door Tychikus aan de Gemeente te Efeze overhandigd (Ef.6:21-22). Het was een Gemeente van bekeerde Joden en heidenen (Ef. 2:11-14, Hand.19: 10). Deze Brief vormt een openbaring van God over de Gemeente in haar EEUWIGE, HEMELSE BEDIENING én in haar huidige, aardse taak.
Deze Brief openbaart tevens Gods geheimenis (die in vroegere eeuwen nog verborgen was) van Zijn rijkdom van genade, in Jezus Christus geschonken, als een Testament aan zondaars die geloven IN DE VERLOSSING door Jezus’ Bloed. Deze houdt tevens een VERHEERLIJKING in Christus in, tot de hoogst mogelijke positie in Gods Koninkrijk tot in EEUWIGHEID, omdat Hij ons LIEFHEEFT.
Vermoedelijk ontving de apostel Paulus de openbaring van dit Goddelijk geheimenis toen hij tot in de hemelen werd opgetrokken (2Kor.12:1-5).
Deze Brief kan men, zoals eerder vermeld, in 2 groepen van leringen verdelen.
- De eerste 3 hoofdstukken handelen over de openbaring van de Gemeente in haar HEMELSE TAAK in Gods eeuwig Koninkrijk, waarin Christus, na Zijn verzoenend Werk, als “Koning der koningen troont (Ef.1:20-21, Dan.7:13-14, Openb.19:16) en waarin God ook de mens uit alle taal, natie en tong in Christus, gedrenkt in Zijn Geest (1Kor. 12:13), als Zijn geestelijke Lichaam, wil brengen, tot openbaring van de heerlijkheid van Gods genade (Ef.1:6), als Gods heilige Tempel, waarvan wij de uiteindelijke en EEUWIGE staat uitgeschilderd zien in Openbaring 21, als een hemels volk van PRIESTER-KONINGEN (1Petr.2:9) naar de hemelse ordening van Melchizedek [1] (Hebr.5:10).
- De laatste 3 hoofdstukken handelen over de Gemeente, zoals God haar op aarde wil zien.
Hoofdstuk 1
God wil ons Openbaringskennis geven:
aangaande het meesterwerk, dat Hij wil scheppen.
Efeze 1:1-2, “Paulus, een apostel van Jezus Christus door de wil van God, aan de heiligen en gelovigen in Christus Jezus die in Efeze zijn: genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heere Jezus Christus”.
Deze Brief is geadresseerd aan de Gemeente te Efeze en bevat een zegenbede.
Efeze 1:3-6, “Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus, omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde. Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil, tot lof van de heerlijkheid van Zijn genade, waarmee Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde”.
Gods EEUWIG VOORNEMEN met de mens, die Hij zou scheppen, reeds vóór Hij de mens in Adam schiep, en waarvan Hij vooruit wist, dat de mens vallen zou door de listige mis- en verleidingen van de duivel (Gen.1:26). ‘s Mensenval was voor God geen ontgoocheling; integendeel, vóór zijn zondeval voorzag God reeds in een PASCHA OVERWINNING; ja, zelfs vóór Hij de mens schiep (1Petr.1:20, Openb.13:8).
Ook VOORZAG Zijn Goddelijke voorzienigheid wie uit de te scheppen mensheid VRIJWILLIG Zijn Evangelie aan zou nemen, en wie in waarheid Zijn ZIJDE zou kiezen. Hij had toen hun namen reeds te Boek gesteld (Openb.17:8).
Dit is GEEN PREDESTINATIELEER, geen uitverkiezing van mensen, die bestemd zijn voor de hemel en mensen die bestemd zijn voor de hel, want ieder mens MAG vrijwillig KIEZEN en God wil dat ALLE mensen zalig worden, als ze zich maar tot Hem bekeren (1Tim.2:4, 2Petr.3:9). Dit is een bewijs van Zijn al voorzienigheid.
Hier zien wij ook de uiteindelijke schepping Gods van de mens en verstaan Zijn Woord beter, als Hij in Genesis 1:26 zegt: “Laat Ons mensen maken, naar Ons BEELD, naar Onze GELIJKENIS”, want het EINDRESULTAAT van de door God geschapen mens – althans die mens, die door Gods genade volkomen in Christus GEDRENKT is (Ef.4:13) – is, dat hij is:
- Heilig (als God), )
- Onberispelijk (als God), ) Ef. 1:4
- Levend in Gods Natuur, in Zijn Liefde. )
- In de relatie tot God als die van een kind / zoon, net als Jezus – (Ef.1:5)
- De rijkdom van Gods genade openbarend – (Ef.1:6-7, 1Petr.2:9b) door de vergeving van zijn zonden, de verlossing van zijn zondigheid en gebondenheid, door het geloof in het gestorte Zoenbloed van het Lam.
Efeze 1:7, “In Hem hebben wij de verlossing, door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de overtredingen, overeenkomstig de rijkdom van Zijn genade”.
De mens, tot wie Gods ZALIGMAKENDE GENADE –door GELOOF en BEKERING– gekomen is (Tit.2:11 + 3:4-7) kent Gods VOLMAAKTE VERLOSSING (althans hij groeit hier op aarde ernaar toe) en VRIJHEID van zonde èn satan (Gal.5:13, Hebr.9:12, 1Joh.3:6-9).
Deze mens is met God volkomen VERZOEND door het in alle opzichten en aspecten PERFECTE ZOENoffer van het Lam van God. Daarom kent deze mens van meet af aan BLIJDSCHAP en RUST in God.
Efeze 1:8, “(Genade) Die Hij ons overvloedig geschonken heeft, in alle wijsheid en bedachtzaamheid”.
Hij bedeelt ons deze GENADE:
- overvloedig,
- in alle wijsheid,
- in alle voorzichtigheid.
Efeze 1:9, “Toen Hij ons, overeenkomstig Zijn welbehagen, dat Hij in Zichzelf voorgenomen had, het geheimenis van Zijn wil bekendmaakte”.
Door de PREDIKING van Zijn Evangelie maakt Hij Zijn genade aan de mensen bekend, Zijn wil en eeuwig voornemen; namelijk om Zijn begenadigden (geleidelijk aan) geheel te drenken in Zijn Geest (1Kor.12:13).
Efeze 1:10, “Om in de bedeling van de volheid van de tijden alles weer in Christus bijeen te brengen, zowel wat in de hemel als wat op de aarde is”.
In de tijd van de BEËINDIGING van Zijn GENADEBEDELING zal Hij ALLEN, die deel hebben gekregen aan Zijn genade IN CHRISTUS vergaderen, zoals wij dit in Openbaring 21 uitgebeeld zien:
- volmaakt,
- volkomen gedrenkt in de Liefde en het Wezen van God; één Geest met Hem (1Kor. 6:17 + 12:13),
- Zijn deugden (karakter) verkondigend (uitstralend) als PRIESTER-KONINGEN over de Nieuwe Aarde (1Petr.2:9).
Efeze 1:11, “In Hem zijn wij ook een erfdeel geworden, wij, die daartoe voorbestemd waren, naar het voornemen van Hem Die alle dingen werkt overeenkomstig de raad van Zijn wil”.
Niet door eigen kracht, maar zij ontvangen dit als een door genade ontvangen ERFDEEL, als een gevolg van Jezus’ verzoenend sterven en Zijn opstanding erna, conform Gods EEUWIG VOORNEMEN. Alzo werkt Hij ALLE DINGEN naar de raad van Zijn wil.
Efeze 1:12, “Opdat wij tot lof van Zijn heerlijkheid zouden zijn, wij, die al eerder onze hoop op Christus gevestigd hadden”.
Gods EEUWIG DOEL is de MANIFESTATIE van de HEERLIJKHEID van het WEZEN Gods door ons totaal gereinigd wezen heen (Ef.3:10, 1Petr.2: 9b, 2Kor.3:18 + 4:10-11, Gal.1:15-16). Hij roept ons tot BEELDDRAGERS van Gods Heerlijkheid, gelijk Zijn Zoon dit is (Kol.1:15, Hebr.1:3).
Hij HERSCHEPT ons hiertoe door Zijn GENADE; wij, die deze hoop in ons hebben.
Efeze 1:13-14, “In Hem bent ook u, nadat u het Woord van de waarheid, namelijk het Evangelie van uw zaligheid, gehoord hebt; in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, verzegeld met de Heilige Geest van de belofte, Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verlossing die ons ten deel viel, tot lof van Zijn heerlijkheid”.
Deze HOOP (Ef.1:12) der eeuwigheid leeft in ons na:
- Het HOREN van het Evangelie;
- Het GELOVEN van het Evangelie;
- De OVERGAVE aan Jezus Christus in BELIJDENIS van SCHULD;
- Het ONTVANGEN van de VERGEVENDE GENADE van Christus;
- Het SMAKEN van GEMEENSCHAP met Christus, een groeiende BLIJDSCHAP, GERECHTIGHEID en BARMHARTIGHEID Gods voor anderen; kortom een toenemen van de NATUUR en het LEVEN van Jezus in ons;
- De VERZEGELING (INWONING) van de Heilige Geest in ons;
- Onze ARBEID in de Kracht van de Heilige Geest tot eer van God en tot redding van velen.
.
Voor het vervolg van deze studie, KLIK HIER
E. van den Worm
(Oorspronkelijk gedigitaliseerde versie)
*********************************************************************************
[1] Uit de Winkler Prins en de Bijbelse encyclopedie:
Melchizedek (dit betekent: “koning der gerechtigheid”) is de naam van de priesterlijke koning van Salem (of Jeruzalem) die Abram zegende en aan wie Abram schatting, namelijk tienden van de gehele buit, betaalde na de zege door de aartsvader (= voornaamste of oudste [voor]vader) behaald op de vier koningen van het Oosten (Genesis 14:18). Melchizedek was een priester van God, de Allerhoogste, dus van de ware God. De figuur van Melchizedek duikt later nog op in Psalm 110:4. In het Oude Testament speelt deze figuur verder geen rol meer. In het Nieuwe Testament daarentegen wordt een belangrijke, Messiaanse, typologische lering (= geestelijke verklaring van historische figuren en feiten) ontwikkeld rondom deze Oudtestamentische, priesterlijke en koninklijke persoonlijkheid (zie Hebr. 7). De Schrift ziet hem, die plotseling optreedt en plotseling verdwijnt, als type van Christus. Melchizedek wordt een voorafbeelding van het Nieuwtestamentische priesterschap in tegenstelling met het Levitische (= Israëlitische tempeldienst van lagere rang). Zelfs hetgeen in het oude verhaal is verzwegen wordt in Hebr. 7:3 in dienst gesteld van de typologie. Omdat wij in Genesis 14:18 niets over zijn herkomst of afstamming vernemen, verschijnt hij hier als een geheimzinnig Wezen van bovenaardse oorsprong (“zonder vader, zonder moeder, noch geslachtslijst…”). Men spreekt aldus van “een priesterschap naar de ordening van Melchizedek”. (noot AK)
.
"De eindtijdbode"- Bijbelstudies over de eindtijd 