Als God verder spreekt…
De ontknoping
“En God zei: Daar zij een uitspansel… en dat make SCHEIDING… En God maakte SCHEIDING… En het was alzó. En God noemde het uitspansel hemel. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de 2de dag. En God zei: Dat de wateren van onder de hemel in een plaats vergaderd worden, en dat het droge gezien worde! En het was alzó. En God noemde het droge aarde, en de vergadering der wateren noemde Hij zeeën; en God zag dat het goed was. En God zei: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaad-zaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzó. En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaad-zaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin was naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de 3de dag. En God zei: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om SCHEIDING te maken tussen de dagen tussen de nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren! En dat zij zijn tot lichten in het uitspansel van de hemel, om licht te geven op de aarde! En het was alzó. En God stelde ze… om licht te geven op de aarde. En om te heersen,… en om SCHEIDING te maken tussen het licht en tussen de duisternis. En God zag, dat het goed was: Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de 4de dag. En God zei: Dat de wateren overvloedig voortbrengen…! En God zag, dat het goed was. En God zegende ze, zeggende: Zijt vruchtbaar, en vermenigvuldigt, en vervult de wateren in de zeeën, en het gevogelte vermenigvuldige op de aarde! Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de 5de dag. En God zei: De aarde brenge levende zielen voort, naar haar aard,…! En het was alzó. En God maakte het wild gedierte der aarde naar zijn aard, en het vee naar zijn aard,… En God zag, dat het goed was.“ (zie Genesis 1:6-25)
Een eenvoudig en sober verhaal, begrijpelijk voor een ieder, behalve voor de buitengewone, geestelijk-afgestompte mens. Diens hart is niet open voor deze scheppingswaarheden. Zijn ziel kan niet loven noch danken voor alles wat de mensheid om niet is gegeven. Hij kan het de psalmist niet nazingen: “O Here, onze Here! hoe heerlijk is Uw Naam op de ganse aarde! Gij, die Uw majesteit gesteld hebt bóven de hemelen… Als ik Uw hemel aanzie, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt; Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt? … O Here onze Here! hoe heerlijk is Uw Naam op de ganse aarde!” (zie Psalm 8:2-5 + 9-10)
Waarlijk, die mens aan wie Gods ongeschonden schepping ontviel,… die mens die Gods Paradijs verloor, die mens van tegenwoordig blijft voortleven in zijn schuld, omdat… hij niet gelooft. De Bijbel zelf getuigt hiervan. God sprak, ging voort met spreken, en alles kwam en werd overeenkomstig Zijn scheppend Woord. “En het was ALZO” lezen wij telkens weer. Bovendien: “God zag, dat ALLES GOED was! staat er herhaaldelijk geschreven.
Maar in het scheppingsverhaal wordt òòk dat éne zo veelzeggend en betekenisvol woordje herhaald: “SCHEIDING”. “God maakte scheiding”! [1] Laten wij dit woordje, deze onweerlegbare en Schriftuurlijke waarheid tot ons doordringen!! Dat wij hiervoor de vensters van onze benauwde ziel openzetten!!! Ja, in zijn innerlijk wezen heeft de mens iets hiervan begrepen en is er iets losgebroken in hem. Doch, jammer genoeg, bleef het daarbij, met als gevolg dat hij zich “losgebroken” heeft van Zijn Maker, de Here van hemel en aarde. De mens bleef voortleven “naar zijn aard”, maar die losgebrokenheid vervulde zijn ziel met een verkeerde keuze, en dus òòk met een… verkeerde beslissing. Wat volheid van rijkdom moest zijn, werd hem een vloek.
Die scheiding tussen de mens enerzijds en zijn Maker is in de loop der eeuwen een KLOOF geworden, een onoverbrugbare DIEPTE. Die mens, verblind door zijn eigen concepties (= nieuwe gedachten / denkbeelden), kan de heerlijkheid Gods niet zien zoals deze geopenbaard is in Gods schepping. Daarom kan hij het getuigenis van de zanger van Israël ook niet verstaan: “De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk. De dag aan de dag stort overvloedig spraak uit, en de nacht aan de nacht toont wetenschap. Geen spraak, en geen woorden zijn er, waar hun stem niet wordt gehoord. Hun richtsnoer gaat uit over de ganse aarde, en hun redenen aan het einde der wereld; Hij heeft in dezelve een tent gesteld voor de zon.” (Psalm 19:2-5)
Gods “merktekenen” staan aan Zijn hemel en zijn op de aarde! Is het niet opmerkelijk en opvallend dat God reeds eerder deze aarde heeft gezegend, nog vóór Hij de mens schiep naar Zijn beeld en gelijkenis?! De grootste ellende waarin die ongelovige mens van onze tijd zich bevindt is, dat de Here God voor hem niet bereikbaar is,… dat onze God voor hem onherkenbaar is geworden. Het zijn geen ziekten en geen strijd, geen moeiten en geen zorgen, die het zo’n mens moeilijk maken. Neen, zijn wezenlijk leed en de enige waarachtige ellende in zijn leven bestaat daarin dat hij verkeerd kiest met alle gevolgen van dien.
Vandaar die scheiding tussen hem en de scheppende God. De mens moet nu eenmaal beginnen met “in zijn Maker te geloven“. Hier hebben wij de “voorwaarde” waarop zegen vanuit de hemel wordt ontvangen; en deze zegen is onontbeerlijk voor de mens, wil hij de juiste keuze doen en bijgevolg de juiste beslissing nemen. Dan zal de zon hem niet alleen verwarmen, en de maan zal dan niet alleen haar lieflijk schijnsel geven, en de sterren zullen dan niet alleen maar flonkerende scheppingen zijn, maar dan wordt hem die Naam geopenbaard, die achter al deze wonderlijke scheppingen staat. Het komt er dan op aan dat die éne Naam zal worden geëerd; want alleen wie deze Naam kent, voor hem zal de deur [2] opengaan, en alles wordt hem dan ook tot een teken, tot het handschrift Gods!
Hij zal alsdan Gods goedheid en macht zien, en de regelmaat verstaan waarmee de Schepper het geschapene, dus ook zijn leven, bewaart en onderhoudt. Overal om zich heen herkent hij dan dezelfde zorgende en machtige Hand, net zoals de psalmist, en het ontvangen geloof verzekert hem dat eenmaal in zijn leven de dag aanbreekt dat hij zal mogen aanschouwen wat hij op aarde geloofd heeft. Halleluja! “Die het beloofd heeft, is getrouw, Die het ook doen zal” (zie Hebreeën 10:23b en 1 Thessalonicensen 5:24). Amen.
Met dit zó neer te schrijven, raken wij aan het meest verborgen geheim van het hele scheppingsverhaal. Pas als wij diep doordrongen zijn van en ernst maken met dat “God ZEI… God SPRAK“,… wanneer wij uit genade mogen gaan verstaan dat die Stem voort-klinkt,… dat Iemand zó spreekt, ja, tot een ieder persoonlijk spreekt, hebben wij de sleutel gevonden welke past op het slot van Gods schepping!! Geloof wordt dan: zien op Jezus Christus, Die Zelf HET Beeld is van de TRIOMF. Glorie voor Hem!!
Eén ding is zeker, het einde van onze geschiedenis zal eenmaal uiterlijk zichtbaar verschijnen. Maar, dit willen wij wel direct zeggen, dat moment is niet zo belangrijk als HET BEGIN, als HET KRUIS, waar “de ontknoping” begon en dat de loop van de geschiedenis bepaalt. Zo is ook in ons mensenleven de ontmoeting met Jezus Christus belangrijker dan wat maar ook. Evenmin als dit begin niet is te berekenen, zo is ook het einde niet te ontcijferen.
Het begin van de Schriften, gezien in het grote verband met het getuigenis, licht ons in over de bedoeling die God heeft gehad met de schepping. Op dezelfde manier zijn de profetieën aangaande het einde voor ons nuttig…, omdat zij ons in het kader van de gehele Bijbelse boodschap openbaren in welke geest God de bestemming van de wereld wil bereiken,… hoedanig haar “voleinding” zal zijn. Het is van belang te weten welk doel God nastreeft en ook zal bereiken aan het eind van de geschiedenis, opdat wij onze “daadwerkelijke dagelijkse gehoorzaamheid” afstemmen op Zijn verheven verlossingsplan.
Zij die daarentegen nieuwsgierig zijn naar oppervlakkige détailpunten, zullen teleurgesteld worden. Niemand kan een nauwkeurige agenda opstellen; nòch van het begin nòch van de laatste gebeurtenissen, zoals een concertmeester dat doet met het programma van een concert of avondje van amusement. Zoiets kan hij laten drukken. Met betrekking tot Gods wondere schepping gaat dat niet. Niets is meer verkeerd dan te proberen om, met behulp van de beelden van de Bijbelse schildering, van het einde een volledig en volmaakt schema op te stellen. Wat wij bedoelen is het volgende:
Johannes de Doper, ofschoon vol van de Heilige Geest, heeft nooit getracht met behulp van de Messiaanse profetieën van tevóren een nauwkeurige beschrijving te geven van Jezus Christus en van Zijn leven. Integendeel, hij heeft gezegd: “ik kende Hem niet” (zie Johannes 1:31). Evenmin als dat Simeon en Anna (die toch zeer zeker met geheel hun ziel de beloofde Messias verwachtten !) op grond van Daniël [3] de datum en op grond van Micha de geboorte van Jezus Christus hebben berekend, om alsdan te gaan “posten” in Bethlehem, met het doel om de Koning der Joden direct bij Zijn komst te kunnen begroeten. Nergens staat dit geschreven. De zichtbare ontknoping in en van Gods schepping, ons leven incluis, zal (naar het eenstemmig getuigenis van de Bijbel) gemarkeerd worden door de “persoonlijke komst van de Here Jezus Christus.”
Met deze wetenschap vragen wij ons af: “Hoe zullen wij de schepping van de wereld ooit kunnen rijmen met dat stervensuur van Jezus op Golgotha? Hoe dat glorieuze licht in de scheppingswording met dat donkere uur op Golgotha’s heuveltop?? En hoe Gods verheven doel in en met Zijn machtige schepping met onze eigen nietige persoonlijkheid???” Eén ding is waar: de wijzen van alle eeuwen hebben met al hun wijsheid de oplossing nooit gevonden. Béter te zingen: “O Here, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.” (Psalm 104:1b)
In dit leven staat ieder mens, gelovig of niet-gelovig, voor beslissingen. Het leven biedt ons altijd een veelvoud aan mogelijkheden, en daaruit moeten wij dan een greep doen. De mens, het doet er niet toe waar hij leeft, wie hij is en wat hij doet, is een wezen dat beslissingen neemt; dat is zo ons bestaan. En, dikwijls zijn wij blij met zulk een vrijheid van keuze en beslissing, maar heel dikwijls ook worden zij ons tot een last! Wij weten allemaal zeer goed dat de beslissingen die wij moeten nemen verder reiken dan het ogenblik waarop zij genomen worden. Zij kunnen een groot deel van ons leven, ja zelfs ons héle leven bepalen (richting geven).
Wij geven hier twee praktijk voorbeelden… In de keuze van ons beroep en in die van de vrouw met wie wij trouwen nemen wij beslissingen waarin wij een heel leven hebben te winnen, maar ook kunnen verliezen. Wat een verschrikkelijk ogenblik, wanneer men tot de ontdekking komt dat men een verkeerde keuze deed en zodoende ook een verkeerde beslissing nam, en daardoor zijn leven in een geheel verkeerde richting voerde. Die kwelling van de ziel wordt nòg gróter, als men moet inzien dat er geen weg terug meer is, terwijl het zo heel anders had kunnen zijn!
De Bijbel is nog radicaler! Beslissingen van Christenen zijn bepalend voor de eeuwigheid. Immers is het leven een “totaliteit”, en de beslissingen die wij moeten nemen gelden dan ook voor heel deze totaliteit. Wij weten – door het geloof – dat wij “ons-eigen-ik” niet simpelweg kunnen vereenzelvigen met het “zichtbare”; dat wat “de materie” genoemd wordt. Ons-eigen-ik gaat namelijk boven het zichtbare uit; ja, zelfs bóven het verval en de ondergang van het stoffelijke van ons bestaan. De apostel Paulus getuigt hiervan zeer duidelijk in het 15de hoofdstuk van zijn (1ste) Brief aan de Corinthiërs.
Naar onze keuze beslissen wij en naar onze beslissing bouwen wij. Zo is de gang van zaken; zowel in het natuurlijk als in ons geestelijk leven. Keuze en beslissing gaan hand in hand. Daarom moeten wij terdege oppassen en niet één-twee-drie kiezen en beslissen. Rekening houdende met dit alles heeft Jezus gezegd: “Zit neder en bereken eerst de kosten, alvorens de toren te bouwen” (zie Lukas 14:28). De verzoeking van Adam en Eva begon met de misleidende uitspraak van satan. Hoe? Waarin?? Dat er toch eigenlijk van zúlk een beslissing, van zúlk een keuze voor of tegen God géén sprake was, noch is. Gods Woord werd toentertijd in twijfel getrokken: “Zou God werkelijk gezegd hebben…?” (zie Genesis 3:1-5)
Zouden wij waarlijk vandaag de dag voor een beslissing staan? Lieve lezers/lezeressen, wij willen u ernstig waarschuwen. De verzoeking tot zonde begint bij het loochenen van de Bijbelse boodschap dat wij, mensen, staan in de vrijheid van keuze en beslissing wanneer wij Jezus Christus hebben aangenomen als onze persoonlijke Verlosser en Zaligmaker. Is het niet voor ons vanaf dat ogenblik “WAT WILT Gij HERE, dat ik doen zal”!?! (zie Handelingen 9:6a). Net als Paulus’ uitroep op de stoffige weg naar Damaskus. Onze keuze èn beslissing voor of tegen Christus, is onze keuze èn beslissing voor de hemel òf voor de hel! Jezus Zelf zegt: “Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn Woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven” (Johannes 5:24)
Het is door het geloof in Jezus Christus en in Zijn liefdevolle bemoeienissen dat wij ons werpen in de stroom van het leven, die ons naar onze bestemming voert. De vlucht uit dat wat wij voor werkelijkheid houden en de vlucht voor de keuze èn beslissing, zijn identiek en stoelen op één-en-dezelfde verkeerde fundering van het leven. Wie Jezus niet kiest zal niet tot een positieve beslissing komen, en zal zijn leven lang leven met een heimelijke angst in zijn hart; soms meer, soms minder. Hij zal niet verlost worden, tenzij hij Jezus toelaat in zijn hart en leven. Amen. Dàn, niet eerder, is de ontknoping een feit.
Tot de mens komt het aanbod: Kies voor Jezus, beslis voor Christus; open uw hart voor Hem, en u zult gered zijn, vrede hebben en rust. Reeds op deze wereld zal er wezenlijke scheiding zijn tussen licht en duisternis, opdat u mag wéten dat u Zijn eigendom bent. Daarom is het ook een infame (= schandelijke) leugen, als beweerd wordt dat het Christelijk geloof “opium” is voor de ziel, en dat het de mens binnen-voert in angst en beven voor dood en verdoemenis, en hem zijn verder leven laat verkommeren. Dit is een satanische leugen!
Als God scheiding maakt in ons leven, zal Hij daarvan zeggen: “HET IS GOED” (!) net zoals Hij dat zei bij het aanschouwen van de luister en de bekoring van de scheppingsdagen… Hem zij de heerlijkheid tot in alle eeuwigheid! Daar waren toentertijd geen crisisstemmingen, en geen levensangsten, want de gehele schepping ademde de liefde Gods. En deze liefde is volmaakt, gelijk God volmaakt is. Daar was enkel bruisend leven in en door de gemeenschap van de mens met Zijn Maker. Enkel, leven, licht en leven. Daar was geen dood en verdoemenis. Hoe wondervol!!
- Wat is dan “verdoemenis”?
- Wat betekent “eeuwige verdoemenis” dan??
De Bijbel leert ons dat alles zijn tijd heeft en beloop. Alles wat wij op aarde beleven en zien speelt zich af binnen de grenzen van ruimte en tijd. Het is de mens niet gegeven zich een voorstelling te maken van wat valt buiten deze begrenzingen. De Heilige Geest alléén “Die alles onderzoekt, zelfs de diepten Gods” (zie 1 Korinthe 2:10) moet de mens daartoe bekwamen. Wij kunnen ons dus niet voorstellen “hoe” het zal zijn wanneer deze wereld vergaat. Als wij dus willen spreken over dingen en zaken die buiten de begrenzing liggen van wat de werkelijkheid van onze wereld bepaalt, dan kunnen wij slechts spreken in “gelijkenissen”.
Heeft Jezus niet hetzelfde gedaan?!? Velen noemen alles wat niet overeenstemt met de werkelijkheid “fabelachtig”. Dergelijke mensen begrijpen niet dat deze wereld voor de “niet-geestelijke-mens” onbegrijpelijk blijft, zolang zij alleen zien naar het zichtbare. Blijkbaar zijn zulke mensen nooit blijven stilstaan bij de realiteit van de “onzienlijke” dingen, die niet meetbaar en niet berekenbaar zijn. Wanneer nu de Bijbel in gelijkenissen spreekt, dan gebeurt dat met het oog op die zo-even bedoelde werkelijkheid, die slechts op zo’n manier kan worden uitgedrukt, omdat zij boven ons voorstellings- en begripsvermogen uitgaat.
Achter de symbolen van de Heilige Schrift gaat de realiteit schuil. De waarheid (Gods), die immers ver boven ons denken en voorstellingsvermogen uitgaat, kan uiteindelijk slechts in gelijkenissen worden verklaard. Zó is het nu ook, als wij spreken over “eeuwige verdoemenis”. Dit laatste kunnen wij ons alleen maar voorstellen in begrippen (termen) van tijd en ruimte. Vandaar dat wij spreken van: eeuwigdurende straf,… eeuwige verdoemenis,… eeuwig brandend vuur,… en dergelijke. Wij bedoelen daar dan mee dat er geen mogelijkheid van bekering is nà de dood, nàdat wij gestorven zijn!
Eén feit blijft echter bestaan (Jezus leert ons hieromtrent): het is de mens weliswaar gezet om eenmaal te sterven, dòch de mens kan definitief zijn leven behouden òf verliezen. Jezus Christus biedt ons de mogelijkheid van redding uit de afgrond van levensverwoesting. Want Hij alléén heeft voor óns – dat is: in ònze plaats – peilloze diepten van de grootste ellende gedragen, en die diepten van God-verlatenheid is Hij alléén doorgegaan.
- Wáár kan de mens terecht als die afgrond hem dreigt op te slokken?
- Wáár vindt hij een weg terug als hij ontdekt dat hij zich op een dwaalspoor bevindt??
- Wáár vindt hij rust als niet-te-stillen-onrust hem dag en nacht kwelt in de vertwijfelde vraag hoe hij Gods toorn kan ontvlieden???
ALLEEN IN Christus, omdat Hij DE Waarheid is, DIE ONS VRIJ MAAKT. Glorie voor Hem!
Het Nieuwe Testament, Jezus Christus Zèlf, betuigt, predikt met stellige nadruk de realiteit van “het-eeuwig-verloren-zijn” òf “eeuwige verdoemenis”. Mensen die deze aangrijpende werkelijkheid van een hemel en een hel uit het oog verliezen, dan wel van de hand wijzen, verminken de Bijbelse boodschap en verwerpen Jezus’ eigen getuigenis. In onze eeuw van “het moderne denken”, zien wij dat de moderne mensen, die slechts leven voor het ogenblik in hun oppervlakkige begeerte naar “happy-end geluk”, geen rekening willen houden met ellendige levenservaringen in het verleden en nog minder met alle mogelijke verschrikkingen in de (nabije) toekomst.
Jezus Christus spreekt niet van een hel, om daardoor de mens te kwellen of te intimideren. O neen, veeleer heeft Hij de mens daarmee willen waarschuwen, en hem willen doen verstaan dat Hij alléén hem de overwinning [4] kan schenken op de angst, om alsdan in volle vrijheid en blijdschap de weg tot God te bewandelen,… verlost door Jezus Zelf van alle angst en vrees die heimelijk de mensenziel aanvreet. Jezus alleen heeft alle macht!! Amen.
Elke beslissing die wij nemen heeft consequenties voor ons hele bestaan. Wie gelooft dat de menselijke ziel onsterfelijk is, en dat is zó, die zal ook rekening moeten houden met het feit dat keuze èn beslissing in dit leven zich zullen doen gelden straks in de eeuwigheid. Bedenken wij toch dat de werkelijkheid ten aanzien van God – het eeuwige leven, de hemel en de hel – ver uitgaat bóven ons voorstellings- en bevattingsvermogen. Hemelse rust, vrede en blijdschap, schenkt Hij ons door de Heilige Geest [5] (namelijk in de doop met en de vervulling van de Heilige Geest ! [6]) als een “voorsmaak”. Deze geeft ons de zekerheid van “de erfenis der heiligen”, welke ons wacht bij Hem. Daarom hebben wij ons er voor te behoeden dat wij, boven wat ons God in Zijn Woord wil openbaren, en ook wat God als geheimenis boven onze Ievens-weg heeft geplaatst, willen ontraadselen. Amen.
CJH Theys
NOOT
Alle in deze uitgave genoteerde Schriftuur is uit de Statenvertaling.
Overname uit deze brochure is toegestaan, mits met bronvermelding!
EINDE deel 6
Wordt vervolgd
***********************************************************************************
[1] Zie eventueel onze GRATIS studie “Drie grote toekomstige scheidingen” van H. Siliakus. (noot AK)
[2] Zie eventueel onze GRATIS studie “Tabernakel symbolieken (9): De DEUR en de heilige zalfolie” van E. van den Worm. (noot AK)
[3] Zie eventueel onze GRATIS studie “Het Boek Daniël – alle 12 hoofdstukken, met ‘vers voor vers’ UITLEG” van CJH Theys. (noot AK)
[4] Zie eventueel onze GRATIS studie “De overwinnaars; over (de macht van) zonde en satan in de eindtijd” van E. van den Worm. (noot AK)
[5] Zie eventueel onze GRATIS studie “De natuurlijke mens en de Heilige Geest” van CJH Theys. (noot AK)
[6] Zie eventueel onze GRATIS studie “De Gever en Zijn Gaven” van CJH Theys. (noot AK)
**************************************************************
van Begin tot Einde… van Schepping tot Wederkomst
.
Deel 1: Verborgen hoop – Opmerkelijke vrees
Deel 2: Het uitgangspunt
Deel 3: ’s Mensen ontrouw – Gods trouw
Deel 4: Omweg en toch DE WEG…
Deel 5: Licht over de gehele schepping
.
"De eindtijdbode"- Bijbelstudies over de eindtijd 