van Begin tot Einde… van Schepping tot Wederkomst (deel 14: De WEDERKOMST van de Here Jezus Christus)

De wederkomst van de Here Jezus Christus

“Zie, Ik kom haastiglijk…” (zie Openbaring 22:7a)

De WEDERKOMST – of “parousia” (wat “tegenwoordigheid” betekent) – van de Here Jezus Christus wordt in en door de Bijbel met stelligheid en grote nadruk aangekondigd. Het Nieuwe Testament herhaalt op tal van plaatsen dat Jezus “terugkomt”, “zal verschijnen”, “zal geopenbaard worden”,… “dat alle oog Hem zal zien”, “dat alle volken voor Hem vergaderd zullen worden”. Daarbij wordt dan ook nog gezegd waarom deze verschijning in heerlijkheid en kracht, deze “universele” openbaring van de Zoon des mensen nodig is.
God redt de wereld. Deze WEDERKOMST – Zijn 2^de komst naar deze aarde – zou zinloos zijn als God besloten had tot vernietiging. Daarom komt de Here Jezus Christus vast en zeker niet als “de doodgraver” van de mensheid. Deze mensheid is heus niet overgeleverd aan collectieve zelfmoord. Wij mensen zijn nu eenmaal niet in staat onszelf te redden. Daarom werd HET Woord “vlees” (zie Johannes 1:14), daarom werd Jezus geboren (zie Lukas 2), daarom werd Christus gekruisigd en heeft Hij – als het offerlam van God – de zonden van de wereld(se mensheid) met Zich weggedragen (zie Johannes 1). Deze Wederkomst in heerlijkheid zou aan de andere kant overbodig zijn als de mensen in staat zouden zijn zelf doel en bestemming te bereiken. Wij protesteren ten sterkste tegen de “utopieën” (= onmogelijke werkelijkheden) van hen die zingen van een hele nieuwe aarde, gerealiseerd door de één of andere “supermens”, “hypermaniak” of door de inspanning van alle mensen gezamenlijk.
Zo’n droom heeft altijd bestaan. Toen Jezus werd geboren beweerde “men” dat de toenmalige keizer Augustus van het Romeinse rijk de wereld zou veranderen. Niet zoveel hiervan verschillend hebben wij de “slogans” van de imperialistische mogendheden die de wereld “Het Geluk” beloven. Wij moeten als Christenen de voosheid (= leegheid) van dergelijk geleuter, en de onbegrijpelijke naïviteit van hen die hieraan geloof hechten, gewoon negeren en verwerpen. Tot nu toe hebben allen die de massa het paradijs beloofd hebben deze vroeg of laat in de hel van bloed, zweet en tranen gebracht.
Evenmin voeren wij de pretentie dat de Gemeente in staat zou zijn om deze verdwaasde wereld terecht te brengen, en broederlijke rechtvaardigheid zou kunnen doen heersen. Ook in dit opzicht moeten wij, hélaas, lager mikken. Christenen, over het algemeen, die al zoveel moeite hebben om met elkaar goed overeen te komen en in vrede te leven, kunnen er zich niet op beroemen dat zij de wereld kunnen verbeteren,… haar definitief kunnen vernieuwen. Wie en wat zijn wij? Wat “maaksel” zijn wij??
De door de Vader verordineerde de WEDERKOMST van de Zoon bewijst dat alleen een goddelijk wonder onze aarde kan veranderen, en Gods Plan met de mensheid verwerkelijken. Deze WEDERKOMST, waarvan de stralen reeds de omtrekken van de geschiedenis verlichten, is dus géén “luxe”, maar “levensnoodzaak”! Want uiteindelijk wil God de wereld verlossen van haar “bezettingsmachten”. Daarom staat deze WEDERKOMST garant voor het vaste voornemen van de Vader om onze wereld te laten eindigen in de volle waarheid die er is in de Zoon Jezus Christus. Deze waarheid is dus geen theorie, maar de Persoon van Jezus Christus!!
Hoe zouden wij ons op het uur van de “ontknoping” van Zijn gezegende Aanwezigheid, die voor elk oog zichtbaar zal zijn, kunnen onttrekken? De eerste Christenen hebben vol verlangen uitgezien naar de WEDERKOMST des Heren. Niet, zoals dikwijls wordt geloofd, omdat zij zich zwak voelden tegenover deze wereld, en om hulp hebben geroepen uit angst verpletterd te worden. De mensen van het Nieuwe Testament hebben beslist niet aan hun beperktheid in zo menig opzicht gedacht toen zij zo vurig hoopten op het wederkomen van hun Here en Meester. Hun verlangen vond haar oorsprong in het feit dat zij Jezus Christus Zelf “gezien” hadden. Het was dus niet hun menselijke armoede en onvermogen, maar wel de volheid van Jezus Christus… die hun gezegd had te hopen,… hen daartoe had uitgenodigd,… die hen had gedreven!
Broeders en zusters, laten wij dan op ònze beurt ons laten overweldigen door de wondere genade en de peilloze liefde van onze Here en Heiland, en ons laten meevoeren door deze zelfde vaste hoop op Zijn Wederkomst. Halleluja! Het is heus niet van belang datum, plaats en andere gegevens betreffende de WEDERKOMST van Jezus Christus te kennen. Het Nieuwe Testament verstrekt ons in dit opzicht wel “enige” aanwijzingen, maar te veel aandacht hieraan besteden zou ons slechts afhouden van de centrale gedachte naar details. En waarvoor is dit nodig?? Wij geven een voorbeeld:
Wanneer wij naar het station gaan om een goede vriend af te halen, wordt van ons niet gevraagd om het dienstpersoneel van de Nederlandse Spoorwegen te kennen, en de werking van de verschillende signalen te begrijpen. Wanneer wij onze nieuwsgierigheid niet zouden kunnen bedwingen, en tòch alles zouden willen onderzoeken, lopen wij gevaar die goede vriend niet alleen te vergeten, maar hem bij aankomst uit het oog te verliezen (mis te lopen). Jezus’ WEDERKOMST is “De Dag der dagen” in de afwikkeling van Gods Raadsplan van Verlossing. Hij is als het ware “het vaste punt” dat aan de horizon van onze wereld zichtbaar is – de verborgen inhoud van alle uren, alle dagen… Hij/zij die Hem verwacht, “meer dan de wachters op de morgen” (zie Psalm 130:6b), wordt nu al elk ogenblik van zijn/haar bestaan levend gemaakt.
Het is Gods heilige en volmaakte wil dat onze wereld zoals die nù is – onze geschiedenis die ondanks vele wonderen der techniek in zoveel opzichten onthutsend is, onze eeuwen vol tegenspraak – niet zal eindigen met de glorie van de mens. Daar zal géén “happy-end” zijn. God wil dat de derde en laatste tijdsbedeling van genade, de tegenwoordige tijdsbedeling waarin wij leven, zal eindigen met de WEDERKOMST van Jezus Christus in de heerlijkheid en de kracht van Zijn Vader. God heeft Zijn verheven doel, Zijn wil en Zijn trouw onderstreept met en door deze WEDERKOMST van Jezus Christus.
Hij zal “dit grote wonder” bewerken – wij zullen het nooit kunnen verwerkelijken. Betekent dit dan dat wij nu maar met de handen in de schoot alles moeten gaan zitten afwachten? Wij kunnen in elk geval de Christenen uit de eerste eeuwen, die gespannen uitzagen naar de WEDERKOMST des Heren, nooit verwijten dat zij met de armen over elkaar “ergens in de wachtkamer” zijn gaan zitten. Integendeel, de eerste Christengemeente, de eerste Pinkstergemeente, heeft te allen tijde een actieve houding ten toon gespreid,… zich richtend naar die “Dag des Heren” [1]. In deze houding is zij, jammer genoeg, gaande de tijd verslapt. Wij hoeven alleen maar de 7 Brieven [2] te lezen in het Boek Openbaring, om hiervan overtuigd te worden. En wij, werkende en levende in de laatste tijdsbedeling van Gods Raadsplan van Verlossing, kunnen slechts bevroeden hoe de grootste ontknoping, de ontplooiing van de resultaten van de overwinning van het kruis [3], over de gehele aarde zal zijn.
Al is het dan niet mogelijk, noch nuttig, om een totaal kloppend programma op te stellen van de laatste dagen op onze oude aarde, wij kunnen toch wel enkele gevolgen van de WEDERKOMST van Christus, volgens de Schrift, aanduiden. Want de Here Jezus Christus komt toch zeker in de eerste plaats om Zijn heilswerk, dat door Zijn dood, Opstanding en Hemelvaart is volbracht, tot aan het einde der aarde te tonen. “De heerlijkheid des Heren zal immers de gehele aarde bedekken”

• “De ganse aarde is van Zijn heerlijkheid vol!” (Jesaja 6:3b)
• “Na dezen zag ik een andere Engel… hebbende grote macht (wij kunnen gerust aannemen dat deze boodschappende “Engel”, met “grote macht” en “heerlijkheid”, de Zoon van God Zelf is, of anders één van de grote hemelvorsten, die dit oordeel namens de Zoon uitspreekt), en de aarde is verlicht geworden van zijn heerlijkheid.” (Openbaring 18:1b)

Hierna volgen dan enkele van de belangrijkste aspecten die uit de Bijbelse gegevens naar voren komen.

Het einde van de heerschappij van de machten der duisternis

De WEDERKOMST van Jezus Christus zal het failliet, de ondergang veroorzaken van een wereld van leugen, list, bedrog, opsmuk, hoogmoed, wreedheid, luxe, uitspattingen, afgoderij en schijnheiligheid, die de eeuwen door aan de dag is getreden. Teksten als Openbaring 19:17-21 en 2 Thessalonicenzen 2:8  doen ons wéten dat de WEDERKOMST van “DE Koning der koningen” en “Here der heren” het rijk van het kwaad als een kaartenhuis ineen zal doen storten (hoe verbreid en groot dit rijk ook mag zijn). De grootste overwinning werd immers al behaald aan het kruis, waar Jezus alle machten heeft uitgetogen:

• “En de overheden en de machten uitgetogen hebbende, heeft Hij die in het openbaar tentoongesteld, en heeft door hetzelve over hen getriomfeerd.” (Kolossenzen 2:15)

Het gaat dan straks om een laatste, wat wij noemen, snel uit te voeren reiniging, een zuiveringsactie! Laten wij ons dan niet onder de indruk brengen door al die propaganda en grootspraak en wonderen der leugen van de “overste dezer wereld”, die Jezus al als een bliksem uit de hemel heeft zien vallen. Laten wij hiervoor Lukas 10:18 met Openbaring 12:9 vergelijken:

• “En Hij zei tot hen: Ik zag de satan, als een bliksem, uit de hemel vallen.” (Luk. 10:18)
• “En de grote draak is geworpen, namelijk de oude slang, welke genaamd wordt duivel en satan, die de gehele wereld verleidt (HSV: misleidt), hij is, zeg ik, geworpen op de aarde; en zijn engelen zijn met hem (te neer)” (Openb. 12:9) [4]

De “Operatie Armageddon” zal straks worden uitgevoerd als direct gevolg van de WEDERKOMST van Christus: “En zij hebben hen vergaderd in de plaats, welke in het Hebreeuws genaamd wordt Armageddon.” (Openbaring 16:16 [5]). Jehova’s getuigen kijken reikhalzend naar dit moment uit, maar… wij delen hun inzichten op dit punt helemaal niet. Zij denken dat dit “Armageddon voor de anderen is”! Dat grote internationale leger, dat zich zal verzamelen om tegen Christus te strijden, zal bij Zijn WEDERKOMST als rook verdwijnen. Wij weten wel beter, dankzij de Schriftopenbaring, welke ons duidelijk wordt gemaakt door de Heilige Geest:

• “En ik zag het beest, en de koningen der aarde, en hun legers vergaderd, om krijg (HSV: oorlog) te voeren tegen Hem, Die op het paard zat, en tegen Zijn heirlegers (= hemelse legers). En het beest werd gegrepen, en met hem de valse profeet, die de tekenen in de tegenwoordigheid van hetzelve (beest) gedaan had, door welke hij verleid (HSV: misleidt) had, die het merkteken van het beest ontvangen hadden, en die zijn beeld aanbaden. Deze twee zijn levend geworpen in de poel van vuur, die met sulfer (HSV: zwavel) En de overigen werden gedood met het zwaard van Degene, Die op het paard zat, hetwelk uit Zijn mond ging; en al de vogels werden verzadigd van hun vlees.” (Openbaring 19:19-21) [6]

Alles wat op aarde is bedacht of gemaakt in de geest van verwatenheid (= aanmatiging, arrogantie) of duivelse hoogmoed, onverschilligheid en/of rebellie jegens God en Zijn Gezalfde, is bestemd om ten onder te gaan. Dit betekent dus dat de WEDERKOMST van de Here Jezus Christus voor altijd een einde maakt aan het antichristelijk tijdperk van 3½ jaar op het einde van deze tijdsbedeling. Zij komt overeen met de laatste helft van Daniëls 70^ste Profetische week (zie Dan. 9:24-27) en is van even lange duur als de “1260 dagen” en “een tijd, en tijden, en een halve tijd”, genoemd in Openbaring 12:6+14:

• “Zeventig weken zijn bestemd over uw volk, en over uw heilige stad, om de overtreding te sluiten, en om de zonden te verzegelen, en om de ongerechtigheid te verzoenen, en om een eeuwige gerechtigheid aan te brengen (HSV: tot stand te brengen), en om het gezicht (HSV: visioen), en de profeet te verzegelen, en om de Heiligheid der heiligheden te zalven. Weet dan, en versta: van de uitgang van het woord (HSV: vanaf de tijd dat het woord uitgaat), om te doen wederkeren, en om Jeruzalem te (her)bouwen, tot op Messias, de Vorst, zijn (HSV: verstrijken er) 7 weken, en 62 weken; de straten, en de grachten zullen wederom gebouwd worden, doch in benauwdheid der tijden. En na die 62 weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor Hemzelf zijn; en een volk van vorsten, hetwelk komen zal, zal de stad en het heiligdom verderven (HSV: te gronde richten), en zijn einde zal zijn met een overstromende vloed, en tot het einde toe zal er krijg (HSV: oorlog) zijn, en vast besloten verwoestingen. En hij zal velen het verbond versterken één week; en in de helft van de week zal hij het slachtoffer en het spijsoffer doen ophouden, en over de gruwelijke vleugel zal een verwoester zijn, ook tot de voleinding toe, die vastelijk besloten zijnde, zal uitgestort worden over de verwoeste.” (Daniël 9:24-27) [7]
• “En de vrouw vluchtte in de woestijn, alwaar zij een plaats had, haar van God bereid, opdat zij haar aldaar zouden voeden 1260 dagen (= 3½ jaar).” … “En aan de vrouw zijn gegeven 2 vleugels van een grote arend, opdat zij zou vliegen in de woestijn, in haar plaats, alwaar zij gevoed wordt een tijd (= 1 jaar), en tijden (= 2 jaar), en een halve tijd (= ½ jaar = in totaal dezelfde 3½ jaar), buiten het gezicht van de slang (= de antichrist, tijdens zijn 3½-jarige wereldheerschappij).” (Openbaring 12:6+14) [8]

Als wij deze eerste consequentie van de WEDERKOMST des Heren goed hebben begrepen, houdt die nu al een nuttige waarschuwing voor ons in. In deze geest en in dit licht moeten wij ons trouwens bezighouden met “het einde der tijden”; niet alleen om te weten te komen wat er zal gaan gebeuren, maar om nu al op de juiste manier te leven. De geloofsgehoorzaamheid van de Gemeente, waarin de reiniging van het einde nù al haar uitwerking doet gevoelen, moet worden bepaald door wat de Bijbel met betrekking tot de gehele aarde (wereld) voor de “eindtijd” aankondigt.
Wij moeten niet als “inquisiteurs” (= ketterjagers) naar anderen wijzen, maar vurig bidden dat God ons zal bevrijden van de boze. Wij moeten zonder mededogen strijden tegen alle leugen en onwaarheid in ons leven, onze gezinnen, onze woonplaats, ons land, en in het bijzonder in de plaatselijke gemeente waartoe wij behoren. Juist omdat wij, door het profetisch Woord, wéten dat het rijk van satan – het antichristelijk rijk – vernietigd zal worden, moeten wij er wel voor waken om de duivel in de kaart te spelen. Antichristelijke stromingen – werkend in onze wereld, en hoe langer hoe sterker wordend – doen die “valse overwinningskreten” horen, waardoor zo velen misleid worden; ja, zelfs gehypnotiseerd rakend! Deze antichristelijke stromingen zetten nu al door tot in de boezem van de Gemeente van Jezus Christus. Geen kleinigheid!! Zij beginnen dáár waar wereldgelijkvormigheid wordt getolereerd en wereldgezindheid ongestraft haar plaats inneemt.
Laten vooral zij die een leidende positie innemen [9] in het Lichaam van Christus wakende en biddende blijven, want juist in onze tijd vertoont satan zich als “een engel des lichts” (zie 2 Korinthiërs 11:14). Het is goed te weten dat Jezus Christus niet alleen komt om het abces uit te snijden,… om de machteloosheid van satans rijk aan het licht te brengen, maar ook om dat te liquideren (= uit te roeien, te vernietigen). Doch de WEDERKOMST impliceert ook de algehele heerschappij van Christus. Hij komt vooral een positieve taak vervullen. In de eerste plaats om de realiteit van Zijn Gemeente te openbaren; de eenheid van Gods volk aan het licht te brengen. Hij heeft Zich voorgesteld “de Gemeente voor Zich te plaatsen, stralend en zonder vlek noch rimpel, heilig en onbesmet.” (zie Efeze 5:27)
Nog vele andere tekenen kondigen die heerlijkheid aan die bij de parousia (= de openbare / zichtbare Wederkomst) openbaar zal worden:

• “Wanneer nu Christus zal geopenbaard zijn, Die ons leven is, dan zult ook gij met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid.” (Kolossensen 3:4)
• “En de God des vredes Zelf heilige u geheel en al; en uw geheel oprechte geest, en ziel, en lichaam worde onberispelijk bewaard in de toekomst (HSV: bij de [Weder]komst) van onze Heere Jezus Christus.” (1 Thessalonicenzen 5:23)
• “Wij weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem zullen gelijk wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.” (1 Johannes 3:2b)
• “Hem nu, Die machtig is u voor struikelen te bewaren, en onstraffelijk te stellen voor Zijn heerlijkheid, in vreugde.” (Judas 1:24)

Christus zal “Zijn uitverkorenen verzamelen uit de 4 windstreken; van het uiterste der aarde tot het uiterste des hemels” (zie Markus 13:27, vergelijk dit met Mattheüs 24:31). Wat dit te betekenen heeft en wat hierdoor openbaar zal worden? De “zichtbare eenheid” van Zijn Gemeente, hetwelk Zijn Lichaam is. Prijst God! Laten wij, onder andere, Johannes 11:52b vergelijken: “…opdat Hij ook de kinderen Gods, die verstrooid waren, tot één zou vergaderen.”
Naar onze bescheiden mening spreekt het haast vanzelf, dat déze eenheid niet alleen uiterlijk zal zijn, maar zal corresponderen met een diepe eenstemmigheid van de kinderen Gods; één in dezelfde dankbaarheid en aanbidding – allen hetzelfde belijdend vanwege de volmaaktheid in Christus. [10]
Daar is alsdan geen plaats meer voor “particularisme”, “farizeïsme”, verdeeldheid en vervloekingen”, die altijd Gods volk verscheurd hebben. Oprechte vreugde zal er dan zijn over het einde van deze “vivisectie” (letterlijk: het levend-ontleden) van de Gemeente, die één van de grootste ergernissen van de wereldgeschiedenis is! Wij moeten altijd indachtig zijn dat alleen het wonder van Christus de hergroepering van alle ware gelovigen zal bewerkstelligen. Nooit mogen wij op het einde vooruitgrijpen door eenheid te forceren. Schriftuurlijke eenheid komt alleen tot stand door de heerlijkheid van de werkingen van de Heilige Geest [11] in het Lichaam van Christus. Nooit door organisatie, omdat dit Lichaam een levend organisme is. Halleluja!
Wat zien wij nog in onze tijd?? De éne groepering, verlangend naar méér macht, wil de andere tot capitulatie bewegen. Niet de suprematie (= [opper]heerschappij) van de éne confessie (= geloofsbelijdenis) over de andere zal tenslotte beslissend zijn, maar de overwinning van Christus over alle denominaties! Ook mag er geen “eenheidspsychose”, geen klimaat van gemeentelijke verwarring ontstaan onder de dekmantel van “oecumeniciteit”!! Wij kunnen niet al die Christelijke groeperingen weer één maken door het opstellen van een “grootste gemene deler” waarbij men van alle kanten wat ontleent; hier een rite (= een ceremoniële godsdienstige handeling), daar een instelling, en dan nog de één of andere formule. Dat is je reinste onzin, dwaasheid.
Schriftuurlijke eenheid is géén keurslijf, noch een harlekijnspak, maar is in de Bijbel uitgebeeld als een “wit gewaad”, dat Christus schenkt. De ware oecumeniciteit begint daar waar het gebed van onze Hogepriester, de Here Jezus Christus, wordt vervuld:

• “Toen Ik met hen in de wereld was, bewaarde Ik ze in Uw Naam. Die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik bewaard, en niemand uit hen is verloren gegaan, dan de zoon der verderfenis, opdat de Schrift vervuld worde. Maar nu kom Ik tot U, en spreek dit in de wereld, opdat zij Mijn blijdschap vervuld mogen hebben in zichzelf. Ik heb hun Uw woord gegeven; en de wereld heeft ze gehaat, omdat zij van de wereld niet zijn, gelijk als Ik van de wereld niet ben. Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van de boze. Zij zijn niet van de wereld, gelijkerwijs Ik van de wereld niet ben. Heilig ze in Uw waarheid; Uw woord is de waarheid. Gelijkerwijs Gij Mij gezonden hebt in de wereld, alzo heb Ik hen ook in de wereld gezonden. En Ik heilige Mijzelf voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid. En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen. Opdat zij allen één zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij één zijn, gelijk als Wij Eén zijn; Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij volmaakt zijn in één, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.” (Johannes 17:12-23) [12]

Wat ons in deze tijd wordt voorgesteld is “clownerie” in optima forma. Schijn bedriegt. Dat wij gewaarschuwd zijn. De basis is de liefde van God, welke tot volle ontplooiing moet zijn gekomen door de werkingen van de Heilige Geest. Déze Goddelijke liefde is noodzakelijk, wil alle scheiding opgeheven worden en een broederlijke ontmoeting in de ware zin mogelijk zijn. Grootte en omvang zijn factoren die niet gelden. De Heilige Geest kent andere maatstaven. Nog nooit heeft er een directe relatie bestaan tussen Christelijke trouw en getalsterkte. Men trekt absoluut verkeerde conclusies als men let op aantallen, menende dat – waar de meeste mensen zijn – dáár de waarheid wordt verkondigd en gediend. “De mens ziet aan wat voor ogen is, maar God peilt het hart” (zie 1 Samuel 16:7b). In het gewone alledaagse leven komen mensen het beste tot elkaar als zij hun meerder- en minderwaardigheidscomplexen afleggen, elkander hun fouten en tekortkomingen belijden. Hoeveel te méér in ons geestelijk leven. Waar dat plaatsvindt op basis van vrijwilligheid, ontvangen allen de genade van God, Die ons verenigt in één gevoelen en in dezelfde dankbaarheid. Gezegend zij de Naam des Heren! Amen.
Wij, Christenen uit verschillende gemeenschappen en confessies (= geloofsbelijdenissen), moeten niet denken dat wij kunnen komen tot eenheid zonder rekening te houden met het door de apostel Paulus bedoelde Israël. In een tekstverband, dat verwijst naar het einde der tijden, staat: “En alzo zal geheel Israël (= alle 12 stammen) zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob (= de 12 stammen van Israël, naar de 12 zonen van Jakob=Israël).” (Romeinen 11:26)
Het is ons, hélaas, niet mogelijk om hier het gehele vraagstuk van het Joodse volk te behandelen. De plaats voor het Israël van God naar de Schriften blijft open, want het Lichaam van Christus is slechts volledig mèt haar binnenkomen, haar deelname.
Daar zijn in het Oude Testament vele beloften die op het bijeen vergaderen van het Schriftuurlijk Israël duiden; onder meer in Deuteronomium 30:2-3 (te vergelijken met Nehemia 1:9): “En gij zult u bekeren tot de HEERE, uw God, en Zijn stem gehoorzaam zijn, naar alles, wat ik u heden gebiede, gij en uw kinderen, met uw ganse hart en met uw ganse ziel. En de HEERE, uw God, zal uw gevangenis wenden (HSV: een omkeer brengen in uw gevangenschap), en Zich uwer ontfermen; en Hij zal u weder vergaderen uit al de volken, waarheen u de HEERE, uw God, verstrooid had” (Deut. 30:2-3). “En gij zult u tot Mij bekeren, en Mijn geboden houden, en die doen; al waren uw verdrevenen aan het einde van de hemel, Ik zal hen vandaar verzamelen, en zal ze brengen tot de plaats, die Ik verkoren heb, om Mijn Naam aldaar te doen wonen” (Neh. 1:9). Zie ook nog: Psalm 106:46 en 147:2 – Jesaja 11:12, 34:16, 43:5 en 56:8 – Jeremia 23:3, 29:14, 31:8+10 en 32:37 – Ezechiël 11:17, 20:41, 34:13, 36:24, 37:21 en 39:28 – Micha 2:12 en 4:6-12 – Zefanja 3:20 – Zacharia 10:8. Oorspronkelijk ging het om de terugkeer van de in gevangenschap gedeporteerde (weggevoerde) Joden, de herbouw van Jeruzalem en de tempel, en het herstel van feesten en ceremoniën welke daarmee verband hielden.
Men kan déze beloften niet zo, zonder meer, met al hun details toepassen op het einde der tijden; evenmin als wij alle profetieën met betrekking tot Christus’ 1^ste komst letterlijk kunnen toepassen op Zijn 2^de komst. Men kan dus niet zomaar al deze passages uit het Oude Testament aanhalen om, in de terugkeer van een klein deel van de Joden naar (het huidige land) Israël, een “teken” daarin te zien dat het einde der tijden nabij is. De staat Israël als zodanig, en zoals haar burger die verstaat en zich wenst, stemt helemaal niet overeen met de uitgesproken wil van God. De “Zionistische Beweging” is niet uit God – vindt haar grond niet in de Schriften. De Schriftuurlijke eenheid “en masse” (= in grote menigte, als één massa) en terugkeer zal plaatsvinden naar Gods wil; dat wil zeggen: op Gods bestemde tijd en niet eerder.
De profetische tijd die Israël thans doormaakt is die van “de benauwdheid” [13] der tijden (zie Daniël 12:1 [14] en overige Schriftpassages). De belofte van het Oude Testament met betrekking tot het land Palestina (de huidige staat Israël) vindt in het Nieuwe Testament niet die plaats meer die velen het willen toeschrijven. Dat wil helemaal niet zeggen dat zij geen zin meer heeft, maar zij is opgenomen in Christus en de Gemeente die Hem omringd. Ook al vertoont de tegenwoordige staat Israël opvallende en bewonderenswaardige trekken, dan is voor ons een “Jood” die Christen wordt een veel duidelijker voorteken van het naderend einde… Het niet-te-ontkennen-feit dat heden ten dage AL VELE Israëliërs – en in het bijzonder vooraanstaande persoonlijkheden onder hen – een steeds levendiger belangstelling aan de dag leggen voor de Persoon van Jezus Christus, heeft (naar onze bescheiden mening) veel meer betekenis dan de terugkeer van slechts een klein gedeelte van het volk naar (de huidige staat) Israël!
Zo kunnen wij niet geloven dat het hóógste doel bereikt is, als de WEDERKOMST van Christus naar onze verwachting die totale zichtbare eenheid zal hebben bewerkstelligd – dat wonder, waardoor allen met ons in aanbidding zullen neerknielen. Het is zeker goed dat wij verlost worden van ons geestelijk egoïsme, en wanneer wij verlangen naar het openbaar worden van alle dingen, maar het gevaar is niet denkbeeldig dat wij zó vervallen in “een collectief egoïsme” en het geheel uit het oog verliezen. De genade in Christus geopenbaard en de macht van de Heilige Geest verhinderen ons te hopen op een persoonlijke verheerlijking, onafhankelijk van de volle heerlijkheid die het Lichaam van Christus in haar geheel zal bekleden!
Méér nog, de peilloze liefde van God verbiedt ons, ons tevreden te stellen met de hoop op de verheerlijking van de Gemeente alleen… Want God heeft de verzoening van allen die geloven beloofd, en daarom hopen wij op de vernieuwing van alle dingen. Zoals “het oordeel Gods begint bij het Huis Gods” (zie 1 Petrus 4:17a), om vervolgens de hele wereld te bereiken, zó ook begint het herstel met dat van Gods uitverkorenen. Golgotha is nog altijd de ontmoetingsplaats van oordeel èn van verzoening! Hij, Die Goede Vrijdag en Pasen heeft doorgemaakt (zó willen wij het maar schrijven…), heeft nog altijd de sleutels van het laatste oordeel èn het eeuwige leven… Op Golgotha heeft God de wereld, die zich van Hem afwendt en Hem haat, veroordeeld.
Op De Dag des Heren [15] zal blijken hoe verschrikkelijk, onherroepelijk dit oordeel is. Maar op Golgotha heeft God terzelfder tijd ook openbaar gemaakt, hoezeer Hij haar liefheeft: “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe” (Johannes 3:16). Op “De Dag des Heren” zal deze liefdevolle aanvaarding openbaar worden in haar onpeilbare rijkdom: “O diepte van  rijkdom, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk (HSV: ondoorgrondelijk) zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen! Want wie heeft de zin (HSV: de gedachten) van de Heere gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst (iets) gegeven, en het zal hem wedervergolden worden? Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.” (Romeinen 11:33-36)
De Here Jezus Christus regeert nu reeds door Zijn Geest, maar deze heerschappij is alleen (nog) niet openbaar (dat wil zeggen: nog niet universeel). Vergeten wij niet dat in Jezus’ Bergrede [16] “De Zaligsprekingen” [17] ons doen uitkijken naar een periode in de afwikkeling van de goddelijke geschiedenis, waarin “de zachtmoedigen het aardrijk zullen beërven” (zie Mattheüs 5:5); waarin de Zijnen “de wereld zullen oordelen” (zie 1 Korinthe 6:2a), en hier op aarde zullen regeren:

• “En Gij hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters; en wij zullen als koningen heersen op de aarde.” (Openbaring 5:10) [18]
• “En ik zag tronen, en zij zaten op dezelve; en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen van degenen, die onthoofd waren om de getuigenis van Jezus, en om het Woord Gods, en die het beest, en zijn beeld niet aangebeden hadden, en die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand; en zij leefden (HSV: zij werden weer levend) en heersten als koningen met Christus, de 1000 jaren. Maar de overigen van de doden werden niet weder levend, totdat de 1000 jaren geëindigd waren. Deze is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij, die deel heeft in de eerste opstanding; over deze heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen heersen 1000 jaren.” (Openbaring 20:4-6) [19]

Want dit is de bedoeling van het “1000-jarig Vrederijk van Christus”. [20]
Wij willen ons niet schuldig maken aan verklaringen, zoals die door anderen in veelvuldigheid gegeven worden (meestal wild en fantastisch!) maar veel meer letten op de soberheid van de Bijbelteksten zelf, die van ons vragen: eerbied voor Gods Woord, dòch ook eerbied voor wat (nog) verzwegen wordt, omdat wij dat nù nog niet kunnen dragen. Deze soberheid moet ons zelfs aansporen tot gepaste bescheidenheid. Wij weten wel dat het zal aanbreken, maar het “hoe” is ons nog onbekend en moet door de Heilige Geest geopenbaard worden. Wat wij nù al geloven, èn ook wéten, is dat er tenslotte een periode zal aanbreken in de afwikkeling van het Goddelijk Raadsplan, waarin onze goede en trouwe God zal willen neerzien op een aarde vol van de gerechtigheid des Heren,… waarop zij die vervolgd werden omwille van Zijn Naam volkomen gerehabiliteerd zullen zijn,… en degenen die gevallen zijn als martelaren hun plaatsen zullen innemen. Glorie voor God!!
Dit Vrederijk moet komen. Het is Gods wil, want het kruis is niet vergeefs in onze aarde geplant, en het tarwegraan is gestorven om een grote oogst te doen ontspruiten. De 1000 jaar van Christus’ heerschappij met de Zijnen geeft niet alleen “de volheid” aan, maar ook het positief staan tegenover de wereld, waarvan alle goddeloosheid dan zal zijn gebannen. De WEDERKOMST van Christus maakt daaraan een einde:

• “…de openbaring van de Heere Jezus van(uit) de hemel met de engelen Zijner kracht; Met vlammend vuur wraak doende over degenen, die God niet kennen, en over degenen, die het Evangelie van onze Heere Jezus Christus niet gehoorzaam zijn. Dewelken zullen tot straf lijden het eeuwig verderf, (weg) van het aangezicht des Heeren, en (weg) van de heerlijkheid Zijner sterkte, Wanneer Hij zal gekomen zijn, om verheerlijkt te worden in Zijn heiligen, en wonderbaar te worden in allen, die geloven (overmits onze getuigenis onder u is geloofd geworden) in die dag.” (2 Thessalonicenzen 1:7b-10)
• “Ziet, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden (HSV: tienduizenden) heiligen; Om gericht te houden tegen allen (HSV: om over allen het oordeel te vellen), en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddeloos gedaan hebben, en vanwege al de harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben.” (Judas 1:14b-15)
• “En ik zag de hemel geopend; en zie, een WIT paard, en Die op hetzelve zat, was genaamd Getrouw en Waarachtig, en Hij oordeelt en voert krijg (HSV: oorlog) in gerechtigheid… En Hij was bekleed met een kleed, dat met bloed geverfd was; en Zijn naam wordt genoemd het Woord Gods. En de legers in de hemel volgden Hem op WITTE paarden, gekleed met WIT en REIN fijn lijnwaad. En uit Zijn mond ging een scherp zwaard, opdat Hij daarmee de heidenen slaan zou… En Hij heeft op Zijn kleed en op Zijn dij deze Naam geschreven: Koning der koningen, en Heere der heren… En ik zag het beest, en de koningen der aarde, en hun legers vergaderd, om krijg (oorlog) te voeren tegen Hem, Die op het paard zat, en tegen Zijn heirlegers (= hemelse legers). En het beest werd gegrepen, en met hetzelve (beest) de valse profeet, die de tekenen in de tegenwoordigheid van hetzelve gedaan had, door welke hij verleid had, die het merkteken van het beest ontvangen hadden, en die zijn beeld aanbaden. Deze twee zijn levend geworpen in de poel van vuur, die met sulfer (HSV: zwavel) En de overigen werden gedood met het zwaard van Degene, Die op het paard zat,…” (zie Openbaring 19:11-21) [21]
• “En ik zag een engel afkomen uit de hemel, hebbende de sleutel van de afgrond, en een grote keten in zijn hand; En hij greep de draak, de oude slang, welke is de duivel en satan, en bond hem 1000 jaren; En wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer verleiden (HSV: misleiden) zou, totdat de 1000 jaren zouden geëindigd zijn. En daarna moet hij een kleine tijd ontbonden worden.” (Openbaring 20:1-3)

In plaats van ons aan te zetten tot het stellen van talloze (ijdele ?) vragen met betrekking tot het “1000-jarig Rijk”, moet de hoop op de WEDERKOMST van Jezus ons aanmoedigen om met vertrouwen en volharding ervoor te strijden dat de zaak van het Evangelie overwint.
Als wij geloven dat dit goddelijk wonder van genade en gerechtigheid het licht zal ontsteken in een alsdan volkomen duistere wereld, waarvan satan wederrechtelijk de god is, zouden wij dan nu niet al – in de kracht van de Heilige Geest – “Iichtjes” ontsteken in onze gezinnen en woonplaatsen?! Waarom bidden wij anders dagelijks: “Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzó òòk op deze aarde”?! Bestudeer van de schrijver de brochures / studies: “Openbaring” [22] en “De Bergrede“. [23]
Behalve het al eerder genoemde Armageddon en het 1000-jarig Rijk, wordt er in de Bijbel nog een ander, derde element genoemd, namelijk: “het laatste oordeel”. Openbaring 20 en 21 [24] verschaffen ons de voornaamste Schriftuurlijke gegevens. Kort en bondig wordt dan gezegd, dat “Hij zal wederkomen om te oordelen de levenden èn de doden”. (zie ook nog 1 Petrus 4:5b)
Veelvuldig zijn de gevolgen van de “parousia” (= de openbare / zichtbare Wederkomst), zodat het in dit bestek werkelijk onmogelijk is ze alle te overzien. Zelfs wanneer in Openbaring alles in chronologische volgorde [25] wordt genoemd, wil dit nog niet zeggen dat wij ook van tevóren de volgorde van al Zijn daden (handelingen) kunnen vaststellen. Wij geven in dit verband het volgende voorbeeld uit de schepping. Als de zon opkomt in het oosten, verdwijnt langzaam maar zeker de duisternis,… zingen zangvogels hun hoogste lied,… gaan de bloemen open,… verdampen alle dauwdruppels, enz. enz, Alzó zullen (naar onze bescheiden mening) ook bij de WEDERKOMST de verschillende gevolgen, vanwege “overlapping”, niet tegelijkertijd merkbaar worden.
Wij willen één en ander nu anders zeggen en schrijven: bij alle gevolgen van de WEDERKOMST van Christus, die wij al beschreven hebben, gaat het tenslotte om een enkele daad:… Hij komt aan het licht brengen, wat er allemaal besloten ligt in het kruis,… openbaar maken wat in het verborgen bij Zijn vleeswording is gebeurd,… de oogst binnenhalen van al het zaad dat bij Zijn 1^ste komst in de aarde is gevallen. In de Bijbel staat ook geschreven dat aan het einde de Here alle mensen – doden en levenden, alle volkeren der aarde – voor Zich zal stellen en over allen het definitieve oordeel zal vellen:

• “En ik zag de doden, klein en groot, staande voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat des levens is; en de doden werden geoordeeld uit hetgeen (HSV: overeenkomstig wat) in de boeken geschreven was, naar hun werken. En de zee gaf de doden, die in haar waren; en de dood en de hel (HSV: het rijk van de dood) gaven de doden, die in hen waren; en zij werden geoordeeld, een iegelijk naar hun werken. En de dood en de hel (het rijk van de dood) werden geworpen in de poel van vuur; dit is de tweede dood. En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in de poel van vuur.” (Openbaring 20:12-15)

De gelovigen onder hen zullen geoordeeld worden naar hun werken: “Een ieders werk zal openbaar worden; want de dag zal het verklaren (HSV: duidelijk maken), dewijl het door vuur ontdekt wordt; en hoedanig eens ieders werk is, zal het vuur beproeven. Zo iemands werk blijft, dat hij daarop (= op het fundament) gebouwd heeft, die zal loon ontvangen. Zo iemands werk zal verbrand worden, die zal schade lijden; maar zelf zal hij behouden worden, doch alzo als door vuur” (1 Korinthe 3:13-15). Ook in dit opzicht moeten wij niet proberen ons in te denken (ons te verbeelden), hoe dit allemaal zal gebeuren. Nieuwsgierigheid wordt nooit bevredigd. Amen.
Ook 2 Korinthe 5:10 (HSV) verzekert ons dat “wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.” Uitspraken als vermeld in respectievelijk Johannes 5:24 en 29 informeren ons duidelijk genoeg “voor wie” en met “welke gevolgen”:

• “Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven.” … “En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis.”

God is rechtvaardig en Hij zal zeker doen wat Hijzelf heeft doen neerschrijven in Mattheüs 25:31-33,

• “En wanneer de Zoon des mensen komen zal in Zijn heerlijkheid, en al de heilige engelen met Hem, dan zal Hij zitten op de troon van Zijn heerlijkheid. En voor Hem zullen al de volken vergaderd worden, en Hij zal ze van elkander scheiden, gelijk de herder de schapen van de bokken scheidt. En Hij zal de schapen tot Zijn rechterhand zetten, maar de bokken tot Zijn linkerhand.”

Alle vragen ten aanzien van Gods handelingen brengen ons aan de grenzen van wat wij kunnen weten; en wij kunnen hier slechts stamelen. Wij moeten dan ook niet tot elke prijs alles willen “systematiseren”, want dàn zullen wij de rijkdom van wat de Bijbel ons laat zien verspillen. En wie zou dat willen?
Hoe staat het dan met onze verantwoordelijkheid?? Aan de hand van de gegevens van de Schrift is één ding wel heel duidelijk: elk mens zal rekenschap moeten afleggen. En dit raakt ons hart en ons geweten, want ons persoonlijke en onze gemeenschappelijke verantwoordelijkheid komen hierbij in het geding. Aan de andere kant worden wij door dit perspectief gerust gesteld, want tenslotte hangt onze beoordeling alleen van God af. Tegenover elk menselijk oordeel kunnen wij met de apostel zeggen: “…die mij oordeelt, is de Here” (zie 1 Korinthe 4:4b). Laten wij dit vergelijken met 1 Johannes 3:20, “Want… God is meerder dan ons hart, en Hij kent alle dingen.”
Naar onze bescheiden mening komt het er dus niet zozeer op aan te weten òf dat oordeel plaats zal hebben direct nà de dood voor ieder persoonlijk (dus: na ons sterven), dan wel aan het einde der tijden voor allen gezamenlijk; of ook, of het éne persoonlijk, het andere collectief zal zijn. Alle nadruk dient echter wel gelegd te worden op het “laatste oordeel”. Want als er van ons wordt gevraagd om God lief te hebben met ons gehele hart en de naaste als onszelf, dan is het, voor zover als wij het kunnen verstaan, billijk dat deze laatste ook aanwezig zal zijn als dat laatste oordeel over ons leven wordt geveld.
“Onze werken” waarvan wij terloops repten, hebben betrekking op zowel ons persoonlijk als op de gemeenschap! Zij zijn de uitdrukking van onze ziel, die slechts waar is in haar uitingen, en zij verbinden ons aan onze naaste – in het goede zowel als in het kwade. Het gaat hier zowel om kwantiteit als om kwaliteit. Overigens zijn alle uitspraken in deze te positief, om daar onze schouders over te kunnen ophalen onder bijvoorbeeld het voorwendsel dat het geloof om gered te worden voldoende is. Geloof brengt nu eenmaal consequenties met zich mee! In dit opzicht is de gehele Bijbelse verkondiging eensluidend.
Alleen dat wat in het geloof is gedaan, wat God in ons werkt, kan de toets der kritiek doorstaan. Dat is niet verwonderlijk, want alleen God kan ons werkelijk in liefde binden aan de naaste, door in ons leven recht en gerechtigheid uit te werken door de Heilige Geest en daden daarin te doen opbloeien. Er is geen andere weg, geen andere mogelijkheid om gered te worden dan door het geloof in Jezus Christus: “Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave.” (Efeze 2:8)
De Heilige Geest alleen kan ons leven vernieuwen – innerlijk en uiterlijk – ons hart en onze daden. Daarom wordt het geloof pas volkomen uit haar werken (zie Jakobus 2:22), en komen degenen die geloven niet in het oordeel (welke “term” in dit verband veroordeling betekent).
In het Boek Openbaring wordt zowel gesproken van “boeken” waarin onze daden (werken) staan opgetekend, als over “het boek des levens” waarin de namen van de verlosten staan geschreven:

• “En ik zag de doden, klein en groot, staande voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat des levens is; en de doden werden geoordeeld uit hetgeen (HSV: overeenkomstig wat) in de boeken geschreven was, naar hun werken.” … “En zo iemand niet gevonden werd geschreven (te zijn) in het boek des levens, die werd geworpen in de poel van vuur” (Openbaring 20:12 + 15).

Vergelijk voor het laatste boek – “het boek des levens” – ook nog: Exodus 32:32, Psalm 69:29, Daniël 7:10 + 12:1, Filippensen 4:3, Openbaring 3:5 + 13:8 + 17:8 + 21:27.
Wat betekent dan het openen van deze “boeken”? Dat betekent dat ons leven openbaar moet worden voor God en mensen! Hierin spreekt Gods rechtvaardigheid, want wij allen – zonder uitzondering – dragen de volle verantwoordelijkheid voor ons leven en wij hebben het recht niet deze af te schuiven op een ander. Onze daden werken altijd iets uit, hetzij dichtbij of veraf in ruimte en tijd. En dit wordt over het algemeen vergeten.
Laten wij het anders zeggen: zij scheppen als het ware een “netwerk van verbindingen”, een weefsel met rechte en averechtse steken (of wij laten, al dan niet met opzet, steken vallen); al naar gelang onze werken goed of slecht zijn. En dat alles moet openbaar worden, want “er is niets verborgen, dat niet aan het licht zal komen; en niets geheim, dat niet bekend zal worden”:

• “Want er is niets verborgen wat niet openbaar zal worden; en er is niets geheim (SV: noch heimelijk) wat niet bekend zal worden en in de openbaarheid komen.” (Lukas 8:17, HSV). Te vergelijken met: Mattheüs 10:26, Markus 4:22, Lukas 12:2, Romeinen 2:16 en 1 Korinthe 4:5.

In dit licht kan worden gezegd dat het laatste oordeel de geschiedenis van de mensheid zal openbaren; en dat een ieder zal wéten, welke plaats hij daarin heeft ingenomen. De Alwijsheid van God!
Beslissend voor de kwaliteit van ons leven is het geschreven staan in het “boek des levens”. Hier hebben wij weer “een beeld”: Zoals burgers van een stad ingeschreven staan in het “bevolkingsregister” van de desbetreffende gemeente, zo staan alle geredden opgetekend in de hemelen: “…verblijdt u veel meer, dat uw namen (op)geschreven zijn in de hemelen” (Lukas 10:20b). Maar… men kan er uit geschrapt worden! Denk hierbij aan het geval van Mozes in Exodus 32:32-33. Het Bijbels tafereel van het laatste oordeel is in alle tijden een onderwerp geweest dat sterk gewerkt heeft op de verbeelding van de gelovigen. In de Christelijke literatuur vindt men veel hiervan. Het zou ons te ver voeren hierover nog uit te weiden. Met verbeelding, hoe goed ook bedoeld, komen wij niet in de hemel. Geloof in de Here Jezus Christus, gelijkerwijs de Schrift zegt, zal ons rechtvaardigen in die Dag! Amen.

Tot nog toe hebben wij drie van de voornaamste gevolgen van de WEDERKOMST van Jezus Christus genoemd. Niemand kan zeggen welke van deze drie Hij het eerst zal doen. Overlapping van gebeurtenissen [26] is in de afwikkeling van Gods Raadsplan van Verlossing geen vreemd element. Vooral niet als het gaat om de laatste dingen (denk aan de opening van de zegels !). Met andere woorden, zij kunnen heel goed geheel of gedeeltelijk samenvallen. Jezus Christus kan niet regeren zonder zowel de “usurperende [27] machten” te vernietigen, alsook de geschiedenis van de mensheid open te leggen. Men leze de brochures van de schrijver: Daniël [28] en Openbaring [29]. Het gaat in dit opzicht zo ongeveer als een fotograaf doet… Als deze een film ontwikkelt, “openbaart” hij iets wat al is vastgelegd. Hij maakt dat dan “zichtbaar” voor iedereen. Zo komt Jezus Christus straks om alles “aan het licht te brengen” (zie 1 Korinthiërs 4:5). Glorie voor Hem, Die leeft tot in alle eeuwigheid. Amen.
Het is vóór alles nodig dat wij “de juiste koers” varen; dat wij ons oog gericht blijven houden op Jezus Christus (zie Hebreeën 12:2); op Zijn Persoon Zelf. Daarom toont het Boek Openbaring Hem in Zijn heerlijkheid, en behelzen de laatste woorden uit datzelfde boek, het laatste gebed: “Amen, ja kom Here Jezus!” Laten wij daarom al de beloften en al de waarschuwingen, die de Blijde Boodschap van Zijn WEDERKOMST inhoudt, ter harte nemen, om er ons gehele leven en al onze daden van te laten doordringen!! Laat ons in de ware zin en met het ware gevoelen deze WEDERKOMST van Christus, waarvan geen mens de volheid kan bevroeden, met vreugde begroeten. Halleluja!
Maranatha: Jezus komt weder. Onze aarde wordt herschapen tot één feestwereld… tot één paradijs… het feest van het EEUWIGE LEVEN. Mogen wij allen gereed en bereid zijn.

CJH Theys

NOOT
Alle in deze uitgave genoteerde Schriftuur is uit de Statenvertaling.
Overname uit deze brochure is toegestaan, mits met bronvermelding!

EINDE deel 14

Wordt vervolgd

**********************************************************************************

[1] Zie eventueel onze GRATIS studie “De dag van JaHWeH / De dag des Heren” van E. van den Worm. (noot AK)

[2] Zie eventueel onze GRATIS studie “Openbaring, hoofdstuk 2: De brieven aan de 7 Gemeenten” en “Openbaring, hoofdstuk 3: De brieven aan de 7 Gemeenten (vervolg)” van CJH Theys. (noot AK)

[3] Zie eventueel onze GRATIS studie “De overwinningen van het gestorte Bloed van het Lam van God, over satans zondemacht” van E. van den Worm. (noot AK)

[4] Voor meer uitleg over dit vers, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG, “Openbaring, hoofdstuk 12” van CJH Theys en/of “Openbaring, hoofdstuk 12” van E. van den Worm. (noot AK)

[5] Voor meer uitleg over dit vers, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG, “Openbaring, hoofdstuk 16” van CJH Theys en/of “Openbaring, hoofdstuk 16” van E. van den Worm. (noot AK)

[6] Voor meer uitleg over deze verzen, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG, “Openbaring, hoofdstuk 19” van CJH Theys en/of “Openbaring, hoofdstuk 19” van E. van den Worm. (noot AK)

[7] Voor meer uitleg over deze verzen, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG, “Daniël, hoofdstuk 9: Gods openbaring aan Daniël van de 70 (jaar)weken” van CJH Theys. (noot AK)

[8] Zie noot 4.

[9] Zie eventueel onze GRATIS studie “Podium en Gemeente (Schriftuurlijke richtlijnen, praktische wenken en raadgevingen voor hen, die in een Gemeentelijke bediening staan)” van CJH Theys. (noot AK)

[10] Zie eventueel onze GRATIS studie “De volmaaktheid in Christus, op aarde, in de eindtijd” van E. van den Worm. (noot AK)

[11] Zie eventueel onze GRATIS studie “De natuurlijke mens en de Heilige Geest” van CJH Theys en/of “De werkingen van de Geest in de eindtijd”  van E. van den Worm. (noot AK)

[12] Voor meer UITLEG over deze verzen, zie onze GRATIS ‘vers voor vers’ studie “Johannes – Het Boek over het leven van JEZUS CHRISTUS, de Zoon van God” van E. van den Worm. (noot AK)

[13] Zie eventueel onze GRATIS studie “De benauwdheid van Jakob” van H. Siliakus. (noot AK)

[14] Voor meer UITLEG over dit vers, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG, “Daniël, hoofdstuk 12: Christus openbaarde Daniël de eindtijd” van CJH Theys. (noot AK)

[15] Zie eventueel onze GRATIS studie “De dag van JaHWeH / De dag des Heren” van E. van den Worm. (noot AK)

[16] Zie eventueel onze GRATIS (deel)studies over “de Bergrede” van CJH Theys:
“De Bergrede van Jezus, deel 1 – n.a.v. Mattheüs 5”, “deel 2 – n.a.v. Mattheüs 6” en “deel 3 – n.a.v. Mattheüs 7”. (noot AK)

[17] Zie eventueel onze GRATIS studie “De 10 zaligsprekingen en 9 treden van de trap van Jezus’ zaligmakende genade” van E. van den Worm. (noot AK)

[18] Voor meer UITLEG over dit vers, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG: “Openbaring, hoofdstuk 5” van CJH Theys en/of “Openbaring, hoofdstuk 5” van E. van den Worm. (noot AK)

[19] Voor meer UITLEG over deze verzen, zie onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG: “Openbaring, hoofdstuk 20” van CJH Theys en/of “Openbaring, hoofdstuk 20” van E. van den Worm. (noot AK)

[20] Zie eventueel onze GRATIS studie “Wat de Schrift leert over het 1000-jarige Rijk van de Here Jezus Christus” van E. van den Worm. (noot AK)

[21] Zie noot 6.

[22] Zie eventueel onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG, “Het boek Openbaring: “Die IS en Die WAS en Die KOMEN ZAL” (alle 22 hoofdstukken)” van CJH Theys. (noot AK)

[23] Zie noot 16.

[24] Zie eventueel onze GRATIS studie, met ‘vers voor vers’ UITLEG. “Openbaring, hoofdstuk 20” en “Openbaring, hoofdstuk 21” van CJH Theys en/of “Openbaring, hoofdstuk 20” en “Openbaring, hoofdstuk 21” van E. van den Worm. (noot AK)

[25] Zie eventueel onze GRATIS studie “Dingen die (met) haast geschieden moeten. Een systematische verklaring van het Bijbelboek Openbaring” van H. Siliakus. (noot AK)

[26] Zie eventueel onze GRATIS studie “Opeenvolgende PROFETISCHE gebeurtenissen” van CJH Theys. (noot AK)

[27] Usurperen = Zich iets toe-eigenen, iets onrechtmatig in bezit nemen, zich aanmatigen. (noot AK)

[28] Zie eventueel onze GRATIS studie “Het Boek Daniël – alle 12 hoofdstukken, met ‘vers voor vers’ UITLEG” van CJH Theys. (noot AK)

[29] Zie noot 22.

**************************************************************

.

van Begin tot Einde… van Schepping tot Wederkomst

.
Deel 1: Verborgen hoop – Opmerkelijke vrees
Deel 2: Het uitgangspunt
Deel 3: ’s Mensen ontrouw – Gods trouw
Deel 4: Omweg en toch DE WEG…
Deel 5: Licht over de gehele schepping
Deel 6: Als God verder spreekt…
Deel 7: De schepping van de mens
Deel 8: Jezus Christus redt ons van het verderf
Deel 9: Het KRUIS en het geheim
Deel 10: Welke zin heeft het offer ?
Deel 11: Waar gaan wij heen ná de dood ?
Deel 12: God de Heilige Geest
Deel 13: Hemeltijd en Hemelleven

.